هيچ کس اشکي براي ما نريخت                     هر که با ما بود از ما مي گريخت
چند روزي هست حالم ديدنيست                       حال من از اين و آن پرسيدنيست
گاه بر روي زمين زل مي زنم                         گاه بر حافظ تفاءل مي زنم
حافظ ديوانه فالم را گرفت                              يک غزل آمد که حالم را گرفت:
ما زياران چشم ياري داشتيم *** خود غلط بود آنچه مي پنداشتيم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: